Kişilik gelişimi ele alınırken, 6-12 yaş arasındaki dönem ‘okul çağı dönemi’ olarak tanımlanır. Bu dönemde çocuğun bedensel gelişiminin yanı sıra zihinsel gelişiminde de önemli ilerlemeler olur. Zamanı, yeri, çevreyi tanıması olgunlaşır. Neden-sonuç bağlantılarını gerçeğe daha uygun kurabilir. Çocuğun duygusal tepkileri de artık kendi iç gereksinimlerine aşırı bağlı olmaktan çıkarak daha çok gerçeklere ve toplumsal durumlara uygun nitelik kazanır. Çocuklar bu yaşlarda bazı işleri yapabilme yeteneğine sahip olduğunu anlamıştır, yaptığı ve ortaya çıkardığı işler yani çalışma önemlidir. Çalışma sonrasında yaptığı işlerden ve sonuçlarından gurur duyma, zevk alma duygusu gelişmiştir.

Bu dönemin sağlıklı gelişememesi durumunda çocuklarda işe yaramama, bir şey becerememe, aşağılık duygusu gelişir. Aileler bu dönemde çocuğun öğrenmesine, denemeler yapmasına, iletişim kurmasına, kendi başına bir şeyler yaptığını görmesine destek olmalıdır. Bu dönemde çocuklarda; aşırı içe kapanma, mutsuzluk, sebepsiz ağlamalar, aşırı ve gereksiz korku, okula uyumda ciddi sorunlar, öğrenme güçlüğü, aşırı hareketlilik, insanlara veya eşyalara sürekli zarar verici davranışlar gibi sorunlar görüldüğünde yardım ve destek almak hem yaşanılan dönem hem de gelecekteki ruh sağlığı açısından önemlidir.