DİKKAT EKSİKLİĞİ HİPERAKTİVİTE BOZUKLUĞU

Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB); aşırı hareketlilik, dikkat sorunları, düşündüğünü hemen yapma (dürtüsellik) belirtileriyle kendini gösteren psikiyatrik bir bozukluktur. Bu bozukluğun temel özelliği, kalıcı ve sürekli olan dikkat süresinin kısalığı, engellenmeye yönelik denetim eksikliği nedeniyle davranışlarda ya da bilişte ortaya çıkan ataklık ve huzursuzluktur. Kişinin dikkatini yoğunlaştırmada işlerini organize etmede güçlük çekmesi; unutkan, dağınık olması; dikkatinin basit bir uyaranla kolay dağılması, dikkat gerektiren işlerden kaçınması ve sık sık basit dikkat hataları yapması yanısıra yaşından ya da sosyal konumundan beklenene göre çok daha hareketli ve dürtüsel olması söz konusudur.

Bozukluk çocuk ve gençlerin %5-7’sinde görülmektedir. DEHB’u genetik olarak kalıtılan bir bozukluktur. Bu genetik olarak kalıtılan nörobiyolojik özellikler ile çevresel faktörlerin etkileşimi sonucunda ortaya çıkmaktadır.

Erken çocukluk dönemlerinde başlamakta ve sıklıkla ilkokul döneminde tanı konmaktadır. Çocukluğunda bu tanıyı alanların büyük bir çoğunluğunda ergenlik ve erişkinlik dönemlerinde de belirtileri devam etmektedir.

Bir çocuğun davranışlarının, en az 6 ay boyunca, aynı cinsiyet, yaş ve gelişim düzeyine sahip diğer çocuklardan sürekli olarak değişik olması durumunda DEHB tanısı düşünülmelidir. Bu davranışların, 7 yaşından önce ortaya çıkması ve çocuğun hem okul hem de evdeki normal işlevlerini engelleyecek düzeyde olması tanı koymak için zorunludur Ayrıca bu duruma yol açacak başka bir hastalık ya da sosyal etkenin bulunmadığından emin olunmalıdır.

Bu bozukluğun tedavisinin ilk koşulu, okul, aile ve hekim arasında sıkı bir işbirliğinin bulunmasıdır. Tedavide, Anne baba ve öğretmenin bilgilendirilmesi, evde ve okulda uygulanacak davranış kontrol yöntemleri, çocuğun bireysel psikoterapisi ve ilaç tedavisi bulunmaktadır.